Wanda Panfil

Urodzona 26 stycznia 1959 w Tomaszowie Mazowieckim, najsłynniejsza polska lekkoatletka, maratonka, mistrzyni świata w maratonie.

 
Wczesną młodość oraz lata szkolne spędziła w rodzinnym Tomaszowie Mazowieckim. Ukończyła miejscowe Liceum Zawodowe przy ZSZ nr 1. Karierę sportową rozpoczęła zaś w r. 1975 w klubie sportowym Lechia Tomaszów Mazowiecki. Jej pierwszym trenerem był Karol Włodarczyk.
Największe sukcesy sportowe odniosła jednak pod kierunkiem już innych trenerów. W latach 1980-1991 wiele razy reprezentowała Polskę w biegach długich (od 1500 m do maratonu). Zdobyła tytuł mistrzyni świata w 1991 w Tokio w maratonie z czasem 2:29,53. Zwyciężała w prestiżowych maratonach m.in. w Londynie, Nowym Jorku i Nagoi oraz w Bostonie (1991). Dwukrotnie uczestniczyła w igrzyskach olimpijskich: w Seulu w 1988 oraz w Barcelonie w 1992. Swoją wielką klasę pokazała też podczas Igrzysk Dobrej Woli w Seattle w 1990, zdobywając złoty medal w biegu na 10 000 m. Zdobyła też tytuł mistrzyni Polski w biegu na 3000 m.

 
14-krotna mistrzyni Polski w biegach: przełajowy – 3,5 km, bieg przełajowy – 4 km, na 5000m, na 20 km i w maratonie oraz 13-krotnie została wicemistrzynią. 9-krotna rekordzistka kraju na: 3000 m, 5000 m, 10 000 m.
Dwukrotna zwyciężczyni Plebiscytu „Przeglądu Sportowego” i laureatka Złotych Kolców w latach 1990 i 1991.

Rekordy życiowe:

•  3000 m – 8:52,7
•  5000 m – 15:41,29
•  10 000 m – 31:53,83
•  maraton – 2:24:18